Δομή των ενδιαιτημάτων και σχεδιασμός της διαχείρισης των πληθυσμών του αγριόγιδου (Rupicapra rupicapra balcanica) στην Ήπειρο με τη χρήση τηλεπισκόπησης και γεωγραφικών συστημάτων πληροφοριών (GIS)

Στην εργασία αυτή παρουσιάζεται μέρος των αποτελεσμάτων ερευνητικού προγράμματος που αφορούσε στη διαχείριση του αγριόγιδου, ζαρκαδιού, αγριόχοιρου και ελαφιού. Συγκεκριμένα, αναλύεται η εξάπλωση και πληθυσμιακή κατάσταση του αγριόγιδου σε έξι ορεινά συγκροτήματα της Ηπείρου και υπολογίζεται το ποσοστό της παρούσας εξάπλωσης του είδους που εμπίπτει σε καθεστώς προστασίας (Εθνικός Δρυμός, Καταφύγιο Άγριας Ζωής, απαγόρευση κυνηγίου ορισμένου χρόνου). Ειδικότερα, στο ορεινό συγκρότημα Τύμφης – Κοζάκου, ποσοστό 61% του χρησιμοποιούμενου ενδιαιτήματος εμπίπτει σε καθεστώς προστασίας, ενώ στο ορεινό συγκρότημα Σμόλικας – Κλέφτες Λάϊστας το είδος χρησιμοποιεί ενδιαίτημα του οποίου μόνο ποσοστό 28% βρίσκεται κάτω από καθεστώς προστασίας. Το αντίστοιχο ποσοστό για τα υπόλοιπα ορεινά συγκροτήματα είναι: Γράμμος 33%, Αυγό Β. Πίνδου – Εθνικός Δρυμός Πίνδου 63%, Περιστέρι 11%, Νεμέρτσικα (ελληνικό τμήμα) 0%. Τα δεδομένα αυτά δείχνουν ότι μικρό μέρος του χρησιμοποιούμενου ενδιαιτήματος εμπίπτει σε κάποιας μορφής καθεστώς προστασίας, παρόλο που η θεσμοθέτηση μιας περιοχής ως προστατευόμενης από μόνη της δεν αποτελεί επαρκές μέτρο προστασίας για ένα είδος. Τέλος, προτείνονται επιμέρους μέτρα διαχείρισης για κάθε περίπτωση.