Επίδραση της έντασης βόσκησης και των σχεδιασμένων συστημάτων στην παραγωγικότητα και την ευρωστία του πουρναριού

Η βόσκηση στους πρινώνες της χώρας μας εφαρμόζεται για χιλιάδες χρόνια χωρίς σχεδιασμένη διαχείριση, επηρεάζοντας έτσι πολλές φορές αρνητικά την αειφορία του οικοσυστήματος. Ο τρόπος βόσκησης ανταποκρίνεται περισσότερο στο συνεχές σύστημα ενώ η βοσκοφόρτωση είναι συνήθως μεγαλύτερη από τη βοσκοϊκανότητα, με αποτέλεσμα, σε μακροχρόνια βάση να καταστρέφονται οι παραγωγικότεροι τύποι πουρναριού και να επικρατούν οι λιγότερο επιθυμητοί. Σε έρευνα σχετική με την επίδραση της βόσκησης στην παραγωγή, τη θρεπτική αξία και την ευρωστία του πουρναριού, μελετήθηκαν πέντε εντάσεις βόσκησης των ετήσιων βλαστών του (20%, 40%, 60%, 80% και 100% του μήκους του βλαστού) οι οποίες επαναλαμβάνονταν κάθε 15 ημέρες στη διάρκεια της βλαστικής περιόδου (Απρίλιος-Σεπτέμβριος) επί πέντε συνεχόμενα έτη. Διαπιστώθηκε ότι οι εντάσεις βόσκησης 60% και 80% έδωσαν τη μεγαλύτερη παραγωγή νέων βλαστών και βοσκήσιμης ύλης από όλες τις εντάσεις βόσκησης και από το μάρτυρα (αβόσκητα πουρνάρια). Η ευρωστία του πουρναριού μειώθηκε ελάχιστα στην ένταση 80% σε σύγκριση με τις μικρότερες εντάσεις και το μάρτυρα ενώ στην ένταση 100% τα πουρνάρια ξηράθηκαν στην αρχή της βλαστικής περιόδου του τετάρτου έτους της έρευνας. Συμπεραίνεται ότι το πουρνάρι μπορεί ν’ αντέξει έντονη βόσκηση μέχρι 80% της ετήσιας παραγωγής του, για μια περίοδο πέντε συνεχόμενων ετών, χωρίς επιζήμιες επιδράσεις στην ευρωστία του. Σε ό,τι αφορά το σύστημα βόσκησης των πρινώνων, σχετική έρευνα έδειξε ότι στα τρία χρόνια της έρευνας το περιτροπικό σύστημα βόσκησης των πρινώνων με αίγες, με χρόνο περιφοράς τις 20 ημέρες, ήταν καλλίτερο σε σύγκριση με το συνεχές σύστημα γιατί έδωσε μεγαλύτερη παραγωγή βοσκήσιμης ύλης (3018,0 και 2413,3 χλγ/εκτ. αντίστοιχα), μεγαλύτερο αριθμό νέων βλαστών (35,5 και 31,4 βλαστοί/τ.μ.) και μεγαλύτερο μήκος βλαστών (3 και 2 εκ. αντίστοιχα), ενώ η παραγωγή ζώντος βάρους κατσικιών ήταν +1 ,93 χλγ/εκτ. και -0,60 χλγ/εκτ . αντίστοιχα.