Επίδραση της συχνότητας των κοπών στην παραγωγή και ποιότητα βοσκήσιμης ύλης της Dactylis glomerata L. κατά τη διάρκεια του χειμώνα

Γενετικά βελτιωμένες ποικιλίες ψυχρόβιων αγρωστωδών μπορούν να αυξήσουν την παραγωγή βοσκήσιμης ύλης και να καλύψουν μερικώς το έλλειμμα του ισοζυγίου προσφοράς-ζήτησης στα λιβάδια της Μεσογειακής ζώνης τη χειμερινή περίοδο. Για να εξασφαλιστεί όμως το άριστο της απόδοσής τους απαιτείται η εφαρμογή κατάλληλου συστήματος διαχείρισης. Στο παρόν πείραμα τρεις διαφορετικές συχνότητες κοπής εφαρμόσθηκαν σε ένα γενετικά βελτιωμένο πληθυσμό της Dactylis glomerata var. chrysopigi και αξιολογήθηκε η επίδρασή τους στην παραγωγή και ποιότητα της βοσκήσιμης ύλης του τη χειμερινή περίοδο (Οκτώβριο-Μάρτιο). Η παραγωγή ξηρής ουσίας ήταν σημαντικά υψηλότερη στη συχνή κοπή (κάθε 30 ημέρες), συγκριτικά με τη μέτρια (κάθε 45 ημέρες), την αραιή (κάθε 75 ημέρες) και το μάρτυρα, το πρώτο έτος του πειράματος. Αντίθετα, το δεύτερο έτος του πειράματος, η αραιή κοπή υπερείχε σε παραγωγή ξηρής ουσίας, ενώ στη συχνή και μέτρια συχνότητα κοπής η παραγωγή μειώθηκε κατά 38% και 33% αντίστοιχα. Στη συχνή κοπή, η περιεκτικότητα σε NDF ήταν σημαντικά χαμηλότερη συγκριτικά με τη μέτρια, την αραιή κοπή και το μάρτυρα, ενώ δεν υπήρχαν στατιστικά σημαντικές διαφορές ως προς την περιεκτικότητα σε ΑDF και ΑDL. Επίσης, η περιεκτικότητα σε ολικές αζωτούχες ενώσεις διατηρήθηκε σε υψηλά επίπεδα και για τις τρεις συχνότητες κοπής συγκριτικά με το μάρτυρα. Από τα παραπάνω αποτελέσματα συμπεραίνεται ότι η κοπή της βοσκήσιμης ύλης δύο φορές (αραιή κοπή) την περίοδο Οκτωβρίου-Μαρτίου εξασφαλίζει την αειφορική παραγωγή και ποιότητα του παραπάνω πληθυσμού.