Επιπτώσεις του ξενικού είδους Oxalis pes-caprae L. στην ποικιλότητα της ποώδους βλάστησης σε υπόροφο ελαιώνων της Λέσβου
Η σχέση μεταξύ της κυριαρχίας ενός ξενικού φυτικού είδους και της ποικιλότητας των φυτοκοινοτήτων ελέγχθηκε σε μεσογειακού-τύπου χορτολιβαδικές κοινότητες. Οι αφθονίες των ειδών καταγράφηκαν σε ζεύγη γειτονικών πειραματικών επιφανειών φυσικής ποώδους βλάστησης στον υπόροφο των ελαιώνων της νήσου Λέσβου. Κάθε ζεύγος πειραματικών επιφανειών συγκροτήθηκε από μία επιφάνεια αναφοράς και μία επιφάνεια εισβολής. Το ξενικό είδος Oxalis pes-caprae απουσίαζε από τις επιφάνειες αναφοράς, ενώ κυριαρχούσε στις επιφάνειες εισβολής. Ο πλούτος, η ποικιλότητα και η ισοδιανομή των ειδών εκτιμήθηκαν τόσο στις επιφάνειες αναφοράς, όσο και στις επιφάνειες εισβολής. Η κυριαρχία του βιολογικού εισβολέα Oxalis pes-caprae προκάλεσε έντονη μείωση του πλούτου και της ποικιλότητας των ειδών των χορτολιβαδικών κοινοτήτων. Αντίθετα, οι αφθονίες των ειδών δεν παρουσίασαν χαρακτηριστική μεταβολή μεταξύ των επιφανειών αναφοράς και εισβολής. Τέλος, το έτος πειραματισμού έδειξε έντονη επίδραση στη διακύμανση των τιμών των περισσοτέρων δεικτών κοινοτικής οικολογίας μεταξύ των επιφανειών αναφοράς και εισβολής. Οι επιπτώσεις του ξενικού είδους Oxalis pes-caprae στον υπόροφο των ελαιώνων της Λέσβου εστιάστηκαν στην κρίσιμη μείωση της βιοποικιλότητας των μεσογειακού-τύπου ποώδους βλάστησης.
Παρουσία ειδών ακάρεων σε λιβάδι στην Κεντρική Ελλάδα και συσχέτισή της με εδαφικές παραμέτρους
Στην έρευνα αυτή μελετήθηκαν η ποιοτική και η ποσοτική σύνθεση της ακαρεοπανίδας στο επιφανειακό (βάθος 0-5 εκ.) και υπό-επιφανειακό (βάθος 5-10 εκ.) έδαφος ενός λιβαδιού, στην περιοχή Νεοχωρίου του Νομού Καρδίτσας, το Μάιο του έτους 2003. Στις ίδιες εδαφικές στρώσεις προσδιορίσθηκαν η τιμή του pH και οι συγκεντρώσεις οργανικής ουσίας, N, P, Ca, Mg, K και Na. Βρέθηκαν συνολικά 15 taxa ακάρεων, 14 σε βάθος 0-5 εκ. και τέσσερα σε βάθος 5-10 εκ. To 92% του συνολικού αριθμού ατόμων βρέθηκε σε βάθος 0-5 εκ. Τα πολυπληθέστερα taxa ήταν τα Mycobatidae, Passalozetes sp. καθώς και ατελή στάδια των Cryptostigmata. Γενικά, βρέθηκαν μικροί αριθμοί από Prostigmata και Mesostigmata. Δε βρέθηκαν Astigmata. Οι συγκεντρώσεις Ν και Ca στο βάθος 0-5 εκ. ήταν σημαντικά υψηλότερες από τις αντίστοιχες συγκεντρώσεις στο βάθος 5-10 εκ. Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των εδαφικών στρώσεων που να αφορούν την τιμή του pH και τις συγκεντρώσεις οργανικής ουσίας, P, Mg, K και Na.
Μελέτη ακαρεοπανίδας φυσικού λειμώνα βελτιωμένου με Lolium perenne
Η εργασία αφορά την ποιοτική και ποσοτική μελέτη της ακαρεοπανίδος της βλάστησης φυσικού λειμώνα ο οποίος είχε υποστεί ενδιάμεση σπορά με Lolium perenne, στην περιοχή Κατσικά του Νομού Ιωαννίνων για το διάστημα Οκτωβρίου 1996 έως Σεπτεμβρίου 1999. Κατά την ανάλυση και τον εργαστηριακό προσδιορισμό, καταγράφηκαν 169 taxa ακάρεων. Τα σπουδαιότερα από πλευράς κυριαρχίας και συχνότητας ήταν: από την Τάξη Astigmata το Tyrophagus longior, από τα Mesostigmata το Asca bicornis, από τα Cryptostigmata τα Scheloribates sp1, Scheloribates sp2, Peloptulus sp. καθώς και τα ατελή στάδια ειδών της τάξης αυτής, και από την Τάξη Prostigmata τα Cyta sp. Steneotarsonemus konoi και Tarsonemus lacustris. Στο σύνολό τους οι πληθυσμοί των ακάρεων ήταν στατιστικώς σημαντικά μεγαλύτεροι κατά το 1ο έτος των δειγματοληψιών. Επίσης στατιστικά σημαντικές διαφορές παρατηρήθηκαν μεταξύ των ετών και για τα taxa T. longior, Scheloribates sp2, Cyta sp. και T. lacustris. Διαπιστώθηκε ότι τα τέλεια άτομα των Cryptostigmata έχουν πληθυσμιακά αυξημένους αριθμούς από Νοέμβριο μέχρι Απρίλιο, ενώ τα ατελή κατά τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες. Τo Cyta sp. βρέθηκε με αυξημένους πληθυσμούς κατά τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες. Το A. bicornis κατά τους χειμερινούς και ανοιξιάτικους μήνες. Το S. konoi είχε αυξημένους πληθυσμούς από το καλοκαίρι μέχρι και τα τέλη φθινοπώρου. Το T. lacustis παρουσίασε σταθερούς σχετικά πληθυσμούς σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.
Επίδραση σεληνίου στην υδατική οικονομία του Melilotus officinalis (L.)
Ο συνδυασμός της συνεχώς αυξανόμενης ρύπανσης των εδαφών με τοξικά μέταλλα και της εμφάνισης φαινομένων ξηρασίας υπαγόρευσε ως σκοπό έρευνας τη μελέτη της συνεπίδρασης σεληνίου (υπό μορφή διαλύματος Na2SeO4) και υδατικής καταπόνησης στις υδατικές σχέσεις του είδους Melilotus officinalis (L.). Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκαν τρεις συγκεντρώσεις σεληνίου (0, 1 και 3 mg Se/lt) και δύο επίπεδα ποτίσματος (κανονικό πότισμα: WW και υδατική καταπόνηση: WS). Εκτός των μικροκλιματικών παραμέτρων μετρήθηκε το υδατικό δυναμικό, το σχετικό υδατικό περιεχόμενο και η στοματική αγωγιμότητα των φύλλων. Από τα αποτελέσματα προέκυψε ότι το σελήνιο επιδρά στις υδατικές σχέσεις του Melilotus officinalis επηρεάζοντας ελαφρώς το υδατικό δυναμικό και το σχετικό υδατικό περιεχόμενο ενώ προκαλεί σημαντική μείωση της στοματικής αγωγιμότητας, η οποία αποκτά αρκετά χαμηλές τιμές στην υψηλότερη συγκέντρωση σεληνίου.
Επίδραση της κοπής και της ξηρασίας στην παραγωγή μίγματος ψυχανθών – αγρωστωδών
Η συγκαλλιέργεια αγρωστωδών με ψυχανθή είναι μια συνήθης διαχειριστική πρακτική για τη βελτίωση της ποσότητας και της ποιότητας παραγωγής. Εν τούτοις, τα αποτελέσματα που έχουν δημοσιευτεί για την παραγωγικότητα αυτών διίστανται. Η κατανόηση της επίδρασης που ασκεί η κοπή στην παραγωγικότητα της μείξης πολυετών ψυχανθών και αγρωστωδών υπό και χωρίς άρδευση, αποτελεί αντικείμενο της παρούσας ερευνητικής εργασίας. Το πείραμα εγκαταστάθηκε στη Δράμα. Οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν κατά την εαρινή και θερινή περίοδο των ετών 1996 και 1997. Εφαρμόστηκαν δύο επίπεδα υδατικής δίαιτας και τρία επίπεδα κοπής. Μετρήθηκε η υπέργεια βιομάζα σε αμιγή καλλιέργεια μηδικής (Medicago sativa), της φεστούκας (Festuca arundinacea) και της 1:1 μείξης τους. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι: α) η συνολική παραγωγή δύο ετών του μίγματος ήταν υψηλότερη από την παραγωγή της αμιγούς καλλιέργειας φεστούκας, ιδιαίτερα υπό μη άρδευση, β) δεν διέφερε από τη παραγωγή της αμιγούς καλλιέργειας μηδικής, όταν δεν εφαρμοζόταν κοπή, υπό και χωρίς άρδευση και ξηρασία, γ) η αμιγής μηδική ήταν περισσότερο ανθεκτική στην κοπή από την αμιγή φεστούκα και το μίγμα, και δ) η ξηρασία μείωσε την παραγωγή σε όλους τους χειρισμούς, αλλά η μείωση ήταν μικρότερη στο μίγμα υπό κοπή.
