Μείωση της αρπακτικότητας της αλεπούς (Vulpes vulpes). Μέρος Α: άμεσες τεχνικές
Η αλεπού προκαλεί επιπτώσεις σε πληθυσμούς απειλούμενων ειδών, στη θηραματική και κτηνοτροφική οικονομία. Οι άμεσες τεχνικές μείωσης της αρπακτικότητας της αλεπούς αναφέρονται στη θανάτωση και στη μείωση της αναπαραγωγής. Οι αποδοτικότερες άμεσες τεχνικές είναι η χρήση δολωμάτων με δηλητήριο, ο πυροβολισμός και η παγίδευση.
Το πλατώνι της Ρόδου: Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, επιπτώσεις από τις δασικές πυρκαγιές, την κτηνοτροφία και τη λαθροθηρία
Το πλατώνι αποτελεί μέρος του φυσικού πλούτου και της ιστορικής και πολιτισμικής κληρονομιάς του νησιού της Ρόδου. Ένα τόσο σημαντικό ζώο θα πρέπει να τύχει ιδιαίτερης προσοχής, μελέτης και προστασίας, με σκοπό την διαφύλαξη, ανάπτυξη και αύξηση του άγριου πληθυσμού του. Πολύ δε περισσότερο αφού το συγκεκριμένο είδος δεν διαφέρει μόνο από τα ελάφια του γένους Cervus και από το υποείδος πλατωνιού Dama dama mesopotamicα, αλλά έχει και σαφείς μορφολογικές και γενετικές διαφορές ακόμη και από τους πληθυσμούς του κοινού Ευρωπαϊκού πλατωνιού Dama dama dama. Οι πληθυσμοί του είδους στη Ρόδο παρουσιάζουν διαχρονικά μία διακύμανση και ως προς την κατανομή στο χώρο και ως προς το μέγεθος του πληθυσμού. Μολονότι και οι δύο αυτοί παράγοντες, επηρεάζονται σοβαρά από τις δασικές πυρκαγιές και από την ένταση της κτηνοτροφίας στο νησί, εν τούτοις φαίνεται ότι το στοιχείο που επηρεάζει καθοριστικά την αύξηση ή τη μείωση του πληθυσμού τους είναι η δυνατότητα ή μη αποτελεσματικής προστασίας και εξάλειψης της λαθροθηρίας που κατά καιρούς παρατηρείται.
Κτηνοτροφία και προστατευόμενες περιοχές στo νομό Τρικάλων
Η κτηνοτροφία καθώς και η επεξεργασία και εμπορία των κτηνοτροφικών προϊόντων περιλαμβάνονται μεταξύ των σπουδαιότερων οικονομικών κλάδων του νομού Τρικάλων. Τα κτηνοτροφικά προϊόντα καλύπτουν τις ανάγκες όχι μόνο των καταναλωτών του νομού, αλλά είναι διαθέσιμα και σε άλλες περιοχές της Ελλάδος και του εξωτερικού. Η εργασία αυτή εξετάζει την σχέση κτηνοτροφίας και προστατευμένων περιοχών στην οικονομία του νομού. σύμφωνα με τον κατάλογο περιοχών Δικτύου NATURA 2000. Από την νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η προστασία του περιβάλλοντος αναφέρεται στη διαχείριση και προστασία των υδάτων, στη διαχείριση στερεών και άλλων ποβλήτων, στη διαχείριση τοξικών και επικίνδυνων αποβλήτων, στον έλεγχο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, στο θόρυβο και στο φυσικό περιβάλλον. Προστατευόμενες περιοχές στον νομό Τρικάλων είναι ο Ασπροπόταμος, το όρος Κόζιακας, η περιοχή των Αντιχασίων και Μετεώρων, το όρος Νεράιδα και η κοιλάδα του Αχελώου. Η κτηνοτροφία του νομού τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει κάμψη, λόγω του υψηλού κόστους παραγωγής με αποτέλεσμα την μείωση του αγροτικού και κτηνοτροφικού πληθυσμού ιδίως των ορεινών περιοχών. Αντίθετα, ο νομός παρουσιάζει αύξηση της τουριστικής δραστηριότητας λόγω των Μετεώρων και των ορεινών του περιοχών.
Έρευνα της αναγέννησης και ορισμένων εδαφολογικών παραμέτρων στο δάσος των Θινών Βαρθολομιού μετά από την πυρκαγιά του 2007
Το τεχνητό δάσος Βαρθολομιού επεκτείνεται στο Β.Δ. μέρος της Πελοποννήσου και καλύπτει μια έκταση 1337 ha. Η αναδάσωση πραγματοποιήθηκε το 1950 με πρωτοβουλία του δασαρχείου Αμαλιάδας και είχε ως σκοπό την αισθητική και τη συντήρηση του εδάφους. Τα είδη που κυριαρχούν είναι η Pinus pinaster (var. maritima) και η Pinus pinea. Μετά την πυρκαγιά που έγινε το έτος 2007, το τεχνητό δάσος υπέστη σημαντικές καταστροφές. Σκοπός αυτής της εργασίας ήταν να αξιολογηθεί η φυσική αναγέννηση των πεύκων και να ερευνηθούν ορισμένοι εδαφολογικοί παράμετροι όπως η εδαφολογική οργανική ουσία και το pH. Στην καμένη περιοχή παρατηρήθηκε μια έντονη φυσική αναγέννηση σε αντίθεση με τη μη καμένη. Το pH στην καμένη περιοχή έχει στατιστικές διαφορές με τη μη καμένη ενώ η εδαφολογική οργανική ουσία δεν επηρεάστηκε από την πυρκαγιά.
Η συμβολή της νομαδικής κτηνοτροφίας στη δημιουργία των αλπικών και υπαλπικών σχηματισμών του Δικτύου «NATURA 2000»
Η νομαδική κτηνοτροφία υπήρξε, επί αιώνες, μια από τις κυριότερες δραστηριότητες των κατοίκων στην Ελλάδα. Ο νομαδικός τρόπος διαβίωσης συνίσταται στην ετήσια, κατακόρυφη μετακίνηση των αγροτικών ζώων μεταξύ προσδιοριζόμενων σημείων σε διακεκριμένα λιβάδια, για την εκμετάλλευση της εποχικής αύξησης. Η χρήση των λιβαδιών, ως τόποι βόσκησης των αγροτικών ζώων και παραγωγής κτηνοτροφικών προϊόντων, δημιούργησε ιδιαίτερα τοπία με ψευδαλπικά οικοσυστήματα. Οι περιοχές των θερινών λιβαδιών στην Ελλάδα απαντούν σε υψόμετρα από 1700 – 2900μ., όπου η θερμοκρασία συχνά δεν ξεπερνά τους 00C και συμπίπτουν με τους αλπικούς και υπαλπικούς σχηματισμούς του Δικτύου «NATURA 2000». Στις περιοχές αυτές παρουσιάζεται μια ποικιλία ενδιαιτημάτων που οφείλεται στην ποικιλομορφία των οικολογικών συνθηκών, το γεωλογικό υπόθεμα και την κτηνοτροφία, με αποτέλεσμα την εμφάνιση ιδιαίτερων τύπων οικοτόπων, με τους οποίους συνδέονται άμεσα σπάνια και ενδημικά είδη χλωρίδας και πανίδας. Ο πολυλειτουργικός ρόλος, τα οφέλη και οι υπηρεσίες που απορρέουν από τα αλπικά τοπία επιβάλλουν έναν ορθολογικό και αειφορικό τρόπο διαχείρισης, με αρχές πολλαπλής χρήσης και σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες του «NATURA 2000».
