Υπέργεια παραγωγή και χημική σύσταση της ποώδους βλάστησης σε ένα δασολιβαδικό σύστημα στη Βόρεια Ελλάδα
Στην έρευνα αυτή μελετήθηκε η υπέργεια παραγωγή βιομάζας από την ποώδη βλάστηση, καθώς και οι συγκεντρώσεις Ν, Ρ, Κ, Ca και Mg στο υπέργειο τμήμα των ποωδών φυτών σε ένα δασολιβαδικό σύστημα στη Bόρεια Ελλάδα. Το πειραματικό σχέδιο που εφαρμόστηκε ήταν αυτό των υπο-υποδιαιρεμένων τεμαχίων με τρεις παράγοντες και τρεις επαναλήψεις (split-split plot). Κύριος παράγοντας θεωρήθηκε το είδος των ποωδών φυτών (Lolium perenne και Trifolium repens). Δευτερεύοντες παράγοντες θεωρήθηκαν κατά σειρά το είδος των δένδρων (Acer pseudoplatanus και Pinus sylvestris) και το είδος του φυτευτικού τους συνδέσμου (2,5 x 2,5 μ. και 3,5 x 3,5 μ.). Η υπέργεια παραγωγή της ποώδους βλάστησης δεν επηρεάστηκε σημαντικά από τους παράγοντες του πειράματος στα τρία πρώτα έτη από την εγκατάσταση του δασολιβαδικού συστήματος. Οι συγκεντρώσεις Ν και Ca βρέθηκαν σημαντικά υψηλότερες στους ιστούς του τριφυλλιού, ενώ δε παρατηρήθηκαν διαφοροποιήσεις στη χημική σύσταση της ποώδους βλάστησης οι οποίες να οφείλονται στο είδος των δένδρων ή στο φυτευτικό τους σύνδεσμο.
Επίδραση της βόσκησης στη θερμιδική αξία της βοσκήσιμης ύλης ξυλωδών ειδών σε ένα δασολιβαδικό σύστημα
Η ολική ενέργεια της ποώδους και ξυλώδους βοσκήσιμης ύλης προσδιορίστηκε σε ένα δασολιβαδικό σύστημα της χαμηλής ζώνης στη Βόρεια Ελλάδα, μετά την προστασία από την έντονη βόσκηση και κάτω από συνθήκες κανονικής βόσκησης. Εφαρμόστηκε μέτρια βόσκηση (1,1 πρόβατα/ha/έτος) κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του έτους 1992. Μετρήθηκε η ολική ενέργεια της ξυλώδους βοσκήσιμης ύλης, στην εαρινή παραγωγή και στην αναβλάστηση μετά τη βόσκηση, καθώς και της ποώδους βοσκήσιμης ύλης στις αρχές Ιουνίου, πριν την ωρίμανσή της. Η υψηλότερη θερμιδική τιμή (4,71 kcal/g DM) μετρήθηκε στη βοσκήσιμη ύλη των αναβλαστημένων θάμνων μετά την εφαρμογή της βόσκησης, σε σχέση με το μάρτυρα (4,04 kcal/g DM). Μεταξύ των ξυλωδών ειδών, τα ψυχανθή (R. pseudoacacia, G. triacanthos και A. fruticosa) παρουσίασαν υψηλότερες θερμιδικές τιμές σε σχέση με τη M. alba (4,09 kcal/g DM και 3,69 kcal/g DM αντίστοιχα). Μεταξύ της ξυλώδους και ποώδους βοσκήσιμης ύλης δε διαπιστώθηκε σημαντική διαφορά.
Μελέτη ακαρεοπανίδας σε υπέργειο τμήμα και έδαφος φυσικού λειμώνα του Νομού Ιωαννίνων
Η μελέτη της ακαρεοπανίδας σε υπέργειο τμήμα και έδαφος φυσικού λειμώνα της περιοχής Κατσικά του Ν. Ιωαννίνων κατά το χρονικό διάστημα δύο ετών, έδειξε ότι ο αριθμός taxa των Prostigmata που ευρέθησαν ήταν μεγαλύτερος στο υπέργειο τμήμα από ότι στο έδαφος ενώ τα Cryptostigmata εμφανίζονται περισσότερα στο έδαφος. Από αυτά τα σπουδαιότερα από άποψη κυριαρχίας και συχνότητας ήταν τα ατελή στάδια της τάξης Cryptostigmata και τα ακμαία του taxon Ceratozetoidea τα οποία βρέθηκαν σταθερά και κυρίαρχα τόσο στη βλάστηση όσο στο έδαφος. Η μελέτη της εποχιακής διακύμανσης έδειξε ότι τα μέγιστα των πληθυσμών όσον αφορά τα ακμαία Cryptostigmata ήταν κατά τους χειμερινούς μήνες στη βλάστηση ενώ κατά τους καλοκαιρινούς στο έδαφος. Τα ατελή Cryptostigmata έχουν μεγαλύτερες πληθυσμιακές πυκνότητες στη βλάστηση κατά τους καλοκαιρινούς μήνες ενώ στο έδαφος μεγάλοι πληθυσμοί απαντώνται κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου. Η εποχιακή διακύμανση του Triophtydeus sp. ήταν ίδια στη βλάστηση και το έδαφος.
Επίδραση της συχνότητας των κοπών στην παραγωγή και ποιότητα βοσκήσιμης ύλης της Dactylis glomerata L. κατά τη διάρκεια του χειμώνα
Γενετικά βελτιωμένες ποικιλίες ψυχρόβιων αγρωστωδών μπορούν να αυξήσουν την παραγωγή βοσκήσιμης ύλης και να καλύψουν μερικώς το έλλειμμα του ισοζυγίου προσφοράς-ζήτησης στα λιβάδια της Μεσογειακής ζώνης τη χειμερινή περίοδο. Για να εξασφαλιστεί όμως το άριστο της απόδοσής τους απαιτείται η εφαρμογή κατάλληλου συστήματος διαχείρισης. Στο παρόν πείραμα τρεις διαφορετικές συχνότητες κοπής εφαρμόσθηκαν σε ένα γενετικά βελτιωμένο πληθυσμό της Dactylis glomerata var. chrysopigi και αξιολογήθηκε η επίδρασή τους στην παραγωγή και ποιότητα της βοσκήσιμης ύλης του τη χειμερινή περίοδο (Οκτώβριο-Μάρτιο). Η παραγωγή ξηρής ουσίας ήταν σημαντικά υψηλότερη στη συχνή κοπή (κάθε 30 ημέρες), συγκριτικά με τη μέτρια (κάθε 45 ημέρες), την αραιή (κάθε 75 ημέρες) και το μάρτυρα, το πρώτο έτος του πειράματος. Αντίθετα, το δεύτερο έτος του πειράματος, η αραιή κοπή υπερείχε σε παραγωγή ξηρής ουσίας, ενώ στη συχνή και μέτρια συχνότητα κοπής η παραγωγή μειώθηκε κατά 38% και 33% αντίστοιχα. Στη συχνή κοπή, η περιεκτικότητα σε NDF ήταν σημαντικά χαμηλότερη συγκριτικά με τη μέτρια, την αραιή κοπή και το μάρτυρα, ενώ δεν υπήρχαν στατιστικά σημαντικές διαφορές ως προς την περιεκτικότητα σε ΑDF και ΑDL. Επίσης, η περιεκτικότητα σε ολικές αζωτούχες ενώσεις διατηρήθηκε σε υψηλά επίπεδα και για τις τρεις συχνότητες κοπής συγκριτικά με το μάρτυρα. Από τα παραπάνω αποτελέσματα συμπεραίνεται ότι η κοπή της βοσκήσιμης ύλης δύο φορές (αραιή κοπή) την περίοδο Οκτωβρίου-Μαρτίου εξασφαλίζει την αειφορική παραγωγή και ποιότητα του παραπάνω πληθυσμού.
Σχέσεις μεταξύ βιομάζας και ύψους οικογενειών και επιλεγμένων κλώνων ψευδακακίας
Η ψευδακακία (Robinia pseudoacacia L.) είναι ένα ταχυαυξές, ψυχανθές δένδρο, με μεγάλη προσαρμοστικότητα σε ένα μεγάλο εύρος εδαφοκλιματικών συνθηκών. Κατάγεται από την Β. Αμερική, αλλά έχει εγκλιματιστεί στην Ελλάδα εδώ και 150 έτη, ενώ η ιστορία της στην Ευρώπη αρχίζει πριν από 400 έτη. Μεταξύ των πολλαπλών της χρήσεων, η βόσκηση είναι μια από τις σπουδαιότερες γιατί είναι ένα πολύ παραγωγικό είδος σε βιομάζα υψηλής ποιότητας. Η βιομάζα όμως την οποία παράγει επηρεάζεται από γενετικούς παράγοντες και δεν είναι σταθερή από έτος σε έτος. Στην εργασία αυτή μετρήθηκε η ξηρή βιομάζα (γραμ./φυτό) στο τέλος της αυξητικής περιόδου 9 ετεροθαλών οικογενειών και 13 επιλεγμένων κλώνων της ποικιλίας monophylla για μια σειρά 6 ετών. Στη συνέχεια έγινε συσχέτιση μεταξύ βιομάζας και ύψους προκειμένου να βρεθούν εξισώσεις εκτίμησής της με βάση το ύψος, το οποίο είναι εύκολα μετρήσιμο μέγεθος σε αντίθεση με τη βιομάζα που απαιτεί περισσότερο χρονοβόρα και δαπανηρή διαδικασία. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η βιομάζα μπορεί να εκτιμηθεί σε πολύ ικανοποιητικό βαθμό από το ύψος, τόσο στις οικογένειες όσο και στους κλώνους.
