Ικανότητα εγκατάστασης αγρωστωδών και ψυχανθών ειδών σε διαφορετικούς οικότοπους

Στην εργασία αυτή διερευνήθηκε η ικανότητα εγκατάστασης μιγμάτων πολυετών λιβαδικών ειδών σε διαφορετικούς οικότοπους (ποολίβαδο, πρινώνας, πρανή δρόμων και στείρα υλικά) σε περιοχές των ορέων Όλυμπος, Όθρυς και Άγραφα με τη μέθοδο της ευρυσποράς. Σε κάθε οικότοπο σπάρθηκαν τρία διαφορετικά μίγματα αγρωστωδών και ψυχανθών ειδών (Μ1: Lolium perenne, Dactylis glomerata, Medicago lupulina, Lotus corniculatus, Μ2: Festuca valesiaca, Poa pratensis, Trifolium repens, Lotus corniculatus, Μ3: Festuca arundinacea, Arrenatherum elatius, Medicago sativa, Trifolium pratense) σε επιφάνειες 100 m2 με ευρυσπορά και χωρίς κάλυψη των σπόρων την άνοιξη του έτους 2007. Επιπλέον, τα είδη που συμμετείχαν στα μίγματα σπάρθηκαν και σε μονοκαλλιέργειες. Στο τέλος της αυξητικής περιόδου, τον Ιούλιο του ίδιου έτους, μετρήθηκαν οι πυκνότητες των ειδών (άτομα/m2) στους ίδιους οικοτόπους όλων των περιοχών έρευνας. Tα περισσότερα από τα είδη που σπάρθηκαν προσαρμόστηκαν στις συνθήκες του περιβάλλοντος των οικοτόπων των περιοχών έρευνας. Στον οικότοπο ‘στείρα υλικά’, όλα τα είδη είχαν την καλύτερη εγκατάσταση. Τα μίγματα Μ1 και Μ2 είχαν καλύτερη εγκατάσταση από το μίγμα Μ3 στην πλειονότητα των οικοτόπων. Τα είδη Trifolium repens, Lotus corniculatus, Lolium perenne και Medicago sativa είχαν την καλύτερη εγκατάσταση και προτείνονται να χρησιμοποιούνται για τη βελτίωση των λιβαδιών με τη μέθοδο της ευρυσποράς.