Η βλάστηση των ορεινών λιβαδικών περιοχών στο όρος Μιτσικέλι

Τα χαμηλά ανθρωπογενή δασοόρια στο όρος Μιτσικέλι επιτρέπουν ανάπτυξη ανωδασικής βλάστησης σε μεγάλη έκταση. Για τη μελέτη της βλάστησης αυτής πραγματοποιήθηκαν 15 φυτοκοινωνιολογικές δειγματοληψίες στα πλαίσια του προγράμματος ΦΥΣΗ 2000 (NATURA 2000). Σύμφωνα με τα δεδομένα των φυτοληψιών, η περιοχή έρευνας ανήκει στην τάξη Daphno – Festucetalia Quézel 1964 της κλάσης Daphno – Festucetea Quézel 1964. Με βάση τα κυριαρχούντα είδη διακρίνονται και περιγράφονται τρεις φυτοκοινότητες. Η πρώτη χαρακτηρίζεται από την παρουσία, αραιών κατά κανόνα, θάμνων Juniperus oxycedrus ssp. oxycedrus και καταλαμβάνει την μεγαλύτερη έκταση. Στο βόρειο τμήμα της περιοχής εξάπλωσης της φυτοκοινότητας αυτής η εμφάνιση αραιών δένδρων Juniperus foetidissima οδηγεί στον καθορισμό της δεύτερης φυτοκοινότητας που έχει περιορισμένη εξάπλωση και φυσιογνωμία δασολίβαδου. Τέλος, το ανώτερο τμήμα της περιοχής έρευνας καταλαμβάνει η φυτοκοινότητα που χαρακτηρίζεται από τους νανώδεις θάμνους Astragalus angustifolius. Η φυτοκοινότητα αυτή αναπτύσσεται σε σημαντική έκταση επιμήκως, εκατέρωθεν της κορυφογραμμής.